Ponieważ Wagi z trzeciej dekady znajdują się, oprócz Wenus, również pod wpływem Jowisza - symbolu wiedzy, obdarzone są intelektem, dążnością do poznania świata i siebie. Ponadto Wagi mają skłonność do rozwlekania wypowiedzi, zarówno ustnych, jak i pisemnych. Tak więc twórczość Żeromskiego, poza wnikliwą analizą sytuacji politycznej, ekonomicznej i gospodarczej, oraz realistycznych portretów psychologicznych, zawiera też pewną dawkę tej rozwlekłości.

Partner spod znaku Wagi jest typem amanta. Na nieszczęście płci pięknej, mężczyzna-Waga jest zadbany i elegancki. Bywa niezwykle towarzyski, dowcipny i wesoły. Żeromski duszą towarzystwa nie był, do nowego środowiska przekonywał się powoli, ale za to, ten brak rekompensował swoim wyglądem. Dlatego też kobiety nie pozwalały mu zbyt długo pozostawać w stanie wolnym. Żeromski w 1883 r. zakochał się w zamężnej Ludwice Borkowskiej (była pierwowzorem - powieściowej Biruty). Niedługo po tym uczuciu, narodziło się nowe, płomienne - do Heleny Radziszewskiej - starszej od Stefana o 10 lat, matki dwojga dzieci. Miłość do Heleny znacznie wpłynęła na osobowość i życie pisarza, jednakże po kilku latach Żeromski zapomina o Helenie i zaręcza się, w 1891 r., z młodziutką wdową, Oktawią Rodkiewiczową. Pomimo że Oktawia rodzi mu syna, Żeromski w 1908 r. wiąże się z młodszą od siebie o 26 lat Anną Zawadzką, która w 1913 r. obdarza go córką.